De 13e-eeuwse Quirinusmünster is het herkenningspunt van de stad Neuss. Het herbergt de botten van Saint Quirinus, vanwege wie sinds 1050 een levendige pelgrimstocht is ontstaan.
De Quirinusmünster, gebouwd tussen 1209 en ongeveer 1250, is het oriëntatiepunt van de stad Neuss. Al in de 4e eeuw was er een eerste kleine kerk aan de rand van een laat-Romeinse begraafplaats. In de 9e eeuw werd hier een Benedictijner klooster gesticht, dat later werd omgebouwd tot een sticht. In verband met de overdracht van de beenderen van St. Quirinus aan Neuss door abbess Gepa, ontwikkelde Neuss zich van 1050 tot een centrum van de Rheinische bedevaart in de Middeleeuwen. In de 18e eeuw kreeg de kerk zijn prominente koepel met het stilleven van St. Quirinus, dat sindsdien de „Skyline“ van Neuss domineert. In 2009, bekroonde paus Benedictus XVI de kerk met de pauselijke eretitel van een basiliek Minor.
